Wiosenny ordnung.

Wszyscy nie mogą doczekać się już prawdziwej wiosny, ale że kalendarzowa już jest to zaczęłam małymi kroczkami robić wiosenne porządki.
Zaczęłam od laptopa, bo to używam chyba najwięcej :D Posortowałam zdjęcia, usunęłam ponad 13 tysięcy zdjęć, zredukowałam przy tym 50% dysku co nie jest mało patrząc na to, że to aż ponad 100GB, no ale tak to jest jak się przywiązało do formatu RAW :).
Następnie ogarnęłam włosy, trochę bo moja kuzynka to zrobiła i mi się spodobało i trochę bo musiałam. Myślałam o tym od 2 miesięcy już, jednak twierdziłam, że będę żałowała i zwlekałam, kiedy jednak zobaczyłam kuzynkę to pierwsze co zrobiłam jak wróciłam do domu to chwyciłam za nożyczki. Prawda jest taka, że włosy zaczęły mi się bardzo szybko przetłuszczać, oklapnęły i wyglądałam jak lump, więc obcięłam grzywkę znowu... Znowu byłam bliska zapuszczeniu jej i pozbyciu się tego koszmaru, co jest moim marzeniem od kilku lat i znowu zadziałałam pod wpływem impulsu, aaaaaale nie żałuje :D Podoba mi się i to najważniejsze (ponoć). W planach mam też farbowanie, ale z tym będzie większy problem :P.
Nie mam czasu na naukę angielskiego a zostały mi 3 miesiące niecałe, także nic innego mi nie pozostało jak tylko dodać to do listy moich celów i planów na wiosnę, które muszę przyznać wprowadziłam w działanie; upiekłam z S nasz ulubiony sernik, prawię nie rozstaję się z aparatem no i ruszam się o wiele więcej, chociaż do 90 minutowych spacerów dziennie mi daleko.
Na wiosnę zrobiłam także ład w moim pokoju no i nie utrzymuję się :( jestem ciężkim przypadkiem bałaganiary, ale walczę!
W weekend do pracy i do przodu! Kolejny tydzień w Polsce za mną...

Kocham moje miasto, nie trawię mieszkańców.

Kółko wzajemnej adoracji w tym mieście przyprawia mnie o gag reflex. Jak to zwykle w małych miasteczkach bywa każdy każdego zna, a jak nie zna to ignoruje i trzeba naprawdę drastycznych poczynań tego kogoś, żeby zostać zauważonym. Wszystko oczywiście w negatywnym świetle, bo jak ktoś może być lepszy?!
Byłam ostatnio na wystawie konkursu fotograficznego w ogólniaku i był to konkurs między szkolny czy coś takiego... nie wiem bo kuzynki mnie tam zaciągnęły. Nie będę tu mówić o poziomie prac bo to nie fair, ale o osobach prezentujących i tym samym wypowiadających się.
O tym się nie mówi, bo ponoć każdy to wie (jednak nikt nie protestuje) i naprawdę nie chce nikogo obrażać, ale ciemnota nic więcej i nie mogę tego znieść więc muszę.
MISZCZOWIE powielający swoje teorie do publiczności, rozpowszechniający subiektywne poglądy. I co taki normalny człowiek sobie może myśleć? No skoro tak mówi to tak musi być, przecież to miszcz, więc wie wszystko. I tak w mieście każdy ma tą samą wizje. (clever tricks on the other hand).
 A moja opinia tego co widzę jest taka, że ci wszyscy znawcy młodzi już nie są, wszystko idzie do przodu i już się nie łapią na nowych technologiach i przypisują swoim niedociągnięciom czasem nawet poetyczne wręcz tłumaczenia typu dlaczego np teraz to fotografia nie jest fotografia, bo można zrobić 1000 zdjęć i coś się wybierze, a kiedyś klisza miała 25 klatek i trzeba było myśleć nad tym co się robi i dlatego narodziło się wiele 'pstrykaczy' nie fotografów, co jak mówiłam w poście niżej jednym słowem jest obrazą dla współczesnych fotografów i ich samych bo sami wszędzie się lansują z DSLR na szyi; i jak to wszystkie zdjęcia są photosho'owane ( jakby tylko jeden program do edycji istniał ), a bądźmy szczerzy PS nie jest najprostszym programem do ogarnięcia, a sam komputer też łatwy w obsłudze może nie być :).
 Co do konkursów szkolnych w tym mieście...laureaci to dzieci: nauczycieli, dyrektorów, sponsorów, lekarzy, miejscowych polityków,etc... czyli wszystkich którzy mogą się kiedyś przydać, a ci często zdolni, którzy nie mają pokrewieństwa w 'porządnych' kręgach stają się ignorowani, a czasem takimi chłopcami do bicia. Po prostu nie mają tutaj szans.
Ja nie chce być złośliwa... ja rozumiem amatorzy analogów wymierają, że networking jest potrzebny w karierze każdego,i to że, żeby stać się kimś ktoś musi ucierpieć, ale konkursy są po to by szukać talentów, a nie nagradzać rodziców za ich posady. Wierze, że są inne sposoby na lizanie im dupy :)